เมื่อปี 2016 นางเมิ่ง เสี่ยวซื่อ รองประธานสหพันธ์สตรีแห่งชาติจีน เรียกร้องในที่ประชุมสองสภาฯ ว่า ให้พยายามพัฒนาองค์การดูแลเด็กและทารกอายุ 0-3 ขวบ ผลักดันให้สามีและภรรยามีช่วงหยุดงานดูแลลูกด้วยกัน ปรับมาตรการสนับสนุนการปฏิบัติตาม “นโยบายลูกสอง” ให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น และประกันประโยชน์ของสตรีทั้งด้านการให้กำเนิดบุตรและการทำงาน

โดยปีนี้คณะรัฐมนตรีจีนได้ออก “ข้อเสนอเกี่ยวกับการส่งเสริมการดูแลเด็กและทารกอายุต่ำกว่า 3 ขวบ” เป็นนโยบายกระตุ้นการหยุดงานดูแลลูก โดยส่งเสริมให้เทศบาลท้องถิ่นแสวงหาแนวทางและทดลองมาตรการกำหนดช่วงหยุดงานดูแลลูก ซึ่งถือเป็นส่วนหนึ่งของงานบริการด้านการดูแลเด็กและทารก

นโยบายนี้ได้รับการสนับสนุนจากประชาชน โดยผู้ใช้อินเตอร์เน็ตแสดงความคิดเห็นว่า ช่วงเด็กๆ ลูกต้องการการดูแลเอาใจใส่จากพ่อและแม่อย่างมาก ทั้งคู่มีความสำคัญเท่ากันในการเลี้ยงดูและอบรมสั่งสอน ช่วงหยุดงานดูแลลูกด้วยกันจึงเป็นมาตรการที่ดีมาก คุณแม่สามารถดูแลลูกได้ละเอียดยิ่งขึ้น ส่วนคุณพ่อก็จะมีเวลาให้ลูกมากขึ้น ทำให้ลูกรู้สึกปลอดภัย และช่วยผ่อนคลายความตึงเครียดของคุณแม่

ส่วนผู้หญิงที่มีลูกกล่าวว่า การดูแลลูกเป็นงานที่เหนื่อยมาก ตอนที่เพิ่งคลอดลูก นอนหลับไม่ดีสักคืน ถ้าไม่มีคนอื่นช่วยเลี้ยงคงไม่ไหว ซึ่งผู้หญิงเมื่อคลอดลูกก็ยังต้องทำงาน จึงเห็นด้วยกับมาตรการดังกล่าวเช่นกัน เพราะในช่วงหยุดงานสามารถพักผ่อนได้พอเพียง จึงจะมีกำลังกลับมาทำงานให้ดีขึ้นได้ นอกจากนี้ จะช่วยให้ครอบครัวมีความมั่นคงยิ่งขึ้น จึงหวังว่ามาตรการนี้สามารถมีผลบังคับใช้ทั่วประเทศในเร็ววัน

แต่ในอีกด้านหนึ่ง ผู้ใช้อินเตอร์เน็ตจำนวนไม่น้อยกังวลว่า บางคั้งแม้วันเสาร์และวันอาทิตย์ก็ยังหยุดงานไม่ได้ ดังนั้น ช่วงหยุดงานดูแลลูกจะต้องพบความลำบากและปัญหามากมาย ซึ่งเป็นความคิดเห็นที่มีเหตุผล

อันที่จริงเขตหนิงเซี่ยไม่ใช่พื้นที่แรกที่เสนอให้คุณพ่อมีช่วงหยุดงานเพื่อดูแลลูก เพราะเมื่อปี 2011 เมืองเซินเจิ้นได้เสนอแนวคิดนี้เป็นที่แรกสุด โดยกำหนดว่า คุณพ่อสามารถมีช่วงหยุดงานได้ปีละ 5 วันภายในช่วงเวลาที่ลูกอายุต่ำกว่า 3 ขวบ ต่อมาจึงปรับให้เป็นช่วงหยุดงานของทั้งคุณพ่อและคุณแม่ พร้อมยังเพิ่มเวลาให้ได้นานถึง 10 วัน แต่ข้อกำหนดนี้ก็ต้องถูกยกเลิกไปในปี 2012

หนังสือพิมพ์ “กว่างโจวรื่อเป้า” มีบทวิเคราะห์ว่า เพราะการเพิ่มเติมช่วงหยุดงานจะทำให้ธุรกิจมีแรงกดดันมากขึ้น ช่วงหยุดยาวที่เพิ่มขึ้นจะทำให้ธุรกิจไม่รับสตรีเป็นลูกจ้าง จะกระทบการหางานทำของสตรีมากขึ้น ซึ่งเป็นปัญหาที่ชัดเจนอยู่แล้ว

เมื่อปี 2018 มณฑลเจียงซูก็ออก “ข้อกำหนดเกี่ยวกับการประกันสิทธิและประโยชน์ของสตรี” โดยระบุว่า ในช่วงหยุดลาคลอดของภรรยา เสนอให้สามีหยุดงานได้เป็นเวลาไม่น้อยกว่า 5 วัน แต่ก็เป็นเพียงข้อเสนอ จะให้ช่วงหยุดอย่างไรนั้น ท้ายที่สุดต้องขึ้นอยู่กับที่ทำงาน

สำหรับเขตหนิงเซี่ยก็พบปัญหาเหมือนกัน เพราะในเบื้องต้น อยากกำหนดช่วงหยุดงานดูแลลูกด้วยกันให้เป็นกฎข้อบังคับ แต่ก็มีเสียงคัดค้าน หลังจากได้พิจารณาหลายครั้งโดยหลายฝ่าย จึงตัดสินใจให้เป็นมาตรการที่ส่งเสริมให้ทำ

และระหว่างการพิจารณา ก็มีผู้แทนจากฝ่ายต่างๆ ถามว่า เวลาเพียง 10 วัน สามารถแก้ไขปัญหาจริงหรือ ทำอย่างไรจึงจะประกันให้หน่วยงานและภาคธุรกิจต่างๆ ปฏิบัติตามมาตรการนี้อย่างจริงจัง ซึ่งทางสหพันธ์สตรีเขตหนิงเซี่ยได้ยืนยันว่า ช่วงแรกเริ่มย่อมมีความลำบากมากมายในขั้นตอนการปฏิบัติ ต้องพยายามปรับเปลี่ยนแนวคิดเก่าไปเรื่อยๆ การมีข้อเสนอนี้ถือว่าเป็นความก้าวหน้าที่ดีแล้ว หลังจากได้ศึกษาประสบการณ์ของเมืองเซินเจิ้นและมณฑลเจียงซู

นอกจากนี้ ยังมีประชาชนจำนวนไม่น้อยที่เชื่อมั่นว่า รัฐบาลจะสามารถหาทางแก้ปัญหาได้ในที่สุด โดยมีผู้ใช้อินเตอร์เน็ตเห็นว่า ปัจจุบัน รัฐบาลให้ความสำคัญกับปัญหาด้านประชากรมาก เชื่อว่าในอนาคต จะมีมาตรการที่เกี่ยวข้องมากยิ่งขึ้น สำหรับมาตรการของเขตหนิงเซี่ยนั้น แม้ว่าจะมีปัญหาในขั้นตอนการปฏิบัติ แต่ก็ยังมีความมั่นใจว่าจะปรับให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น ซึ่งทางเทศบาลหนิงเซี่ยก็ให้คำมั่นสัญญาว่า จะหาวิธีพยายามผลักดันการดำเนินมาตรการนี้ให้ราบรื่นยิ่งขึ้นอย่างเรื่อยๆ